H άρνηση του ολοκαυτώματος δεν προστατεύεται από την ελευθερία της έκφρασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ / ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Ευάγγελος Βενιζέλος
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ / ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
Με την απόφασή του στην υπόθεση Pastörs κατά Γερμανίας το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) έκρινε ότι η άρνηση του ολοκαυτώματος δεν προστατεύεται από την ελευθερία της έκφρασης, με βάση το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Η υπόθεση αφορά στην καταδίκη ενός γερμανού βουλευτή, ο οποίος είχε αρνηθεί το ολοκαύτωμα των Εβραίων κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο περιφερειακό κοινοβούλιο.
Ο βουλευτής προσέφυγε στο ΕΔΔΑ, παραπονούμενος για την καταδίκη του από επαρχιακό δικαστήριο της Γερμανίας για το αδίκημα της προσβολής της μνήμης των νεκρών του ολοκαυτώματος και τη δυσφήμιση του Εβραϊκού λαού.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε δηλώσει σκόπιμα αναληθή γεγονότα με σκοπό τη δυσφήμιση και οι δηλώσεις αυτές δεν μπορούσαν να τυγχάνουν προστασίας της ελευθερίας του λόγου που προβλέπει η ΕΣΔΑ, καθώς έρχονται σε αντίθεση με τις αξίες της ίδιας της Σύμβασης.
Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το ΕΔΔΑ, δεν υπήρχε παραβίαση των δικαιωμάτων του αιτούντος και η προσφυγή του κρίθηκε ως απαράδεκτη.
Ειδικότερα, το ΕΔΔΑ έκρινε ομόφωνα ότι η καταγγελία του προσφεύγοντος βάσει του άρθρου 10 (ελευθερία έκφρασης) της ΕΣΔΑ ήταν προδήλως αβάσιμη και έπρεπε να απορριφθεί.
Το Δικαστήριο εξέτασε επίσης την καταγγελία του προσφεύγοντα για έλλειψη αμεροληψίας από το γερμανικό Εφετείο, καθώς ένας εκ των δικαστών που είχαν εμπλακεί στην υπόθεσή του, ήταν σύζυγος δικαστή του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου.
Το ΕΔΔΑ, ωστόσο, δεν διαπίστωσε παραβίαση του δικαιώματός του σε δίκαιη δίκη (άρθρο 6 § 1), διότι μια ανεξάρτητη σύνθεση στο Εφετείο, χωρίς συνδέσμους με κανένα δικαστή, είχε αποφασίσει οριστικά αναφορικά με την καταγγελία του προσφεύγοτνος και την είχε απορρίψει.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το αίτημα για παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη απορρίφθηκε με τέσσερις ψήφους υπέρ έναντι τριών, ότι δεν υπήρξε παραβίαση του (δικαίωμα δίκαιης δίκης).
Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο echr.coe.int
