logo-print

Απόλυση δημοσίου υπαλλήλου επειδή έκανε «like» σε δημοσιεύσεις στο Facebook και δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης (ΕΔΔΑ)

Απόλυση δημοσίου υπαλλήλου στην Τουρκία που έκανε like σε δημοσιεύσεις στο Facebook, με τις οποίες ασκούνταν έντονη πολιτική κριτική κατά των κατασταλτικών πρακτικών των αρχών, καλούσαν τους πολίτες σε διαδηλώσεις και άλλα

28/06/2021

01/07/2021

Σύχρονα και κρίσιμα θέματα της συνταγματικής νομολογίας του ελεγκτικού συνεδρίου

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ / ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Πολιτειολογία

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην υπόθεση της Melike κατά Τουρκίας, έκρινε ομόφωνα ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 10 (ελευθερία έκφρασης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Ειδικότερα, η υπόθεση αφορούσε στην απόλυση συμβασιούχου υπαλλήλου του Υπουργείου Παιδείας, επειδή δήλωσε "Μου αρέσει" σε διάφορα άρθρα στο Facebook, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο εν λόγω κοινωνικό δίκτυο από τρίτους. Οι αρχές θεώρησαν ότι οι εν λόγω δηλώσεις επί δημοσιευμάτων, τα οποία αφορούσαν σε βιασμούς που διαπράχθηκαν από εκπαιδευτικούς, περιείχαν κατηγορίες εναντίον πολιτικών ηγετών και σχετίζονταν με πολιτικά κόμματα, ενδέχεται να διαταράξουν την ειρήνη και την ηρεμία στο χώρο εργασίας.

Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε πως το περιεχόμενο των επίδικων δημοσιευμάτων συνίστατο σε έντονη πολιτική κριτική κατά φερόμενων κατασταλτικών πρακτικών από τις αρχές, σε κάλεσμα για διαδηλώσεις ως ένδειξη διαμαρτυρίας κατά των πρακτικών αυτών, σε εκφράσεις αγανάκτησης για τη δολοφονία του προέδρου δικηγορικού συλλόγου, σε καταγγελίες για την φερόμενη κακοποίηση μαθητών σε ιδρύματα που ελέγχονται από τις αρχές, καθώς και σε έντονη αντίδραση κατά δήλωσης γνωστού προσώπου της θρησκευτικής κοινότητας, η οποία (δήλωση) γίνεται αντιληπτή ως σεξιστική.

Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, το ως άνω περιεχόμενο περιλαμβάνει ουσιαστικά και αδιαμφισβήτητα θέματα γενικού ενδιαφέροντος. Τόνισε, μάλιστα, ότι υφίσταται ελάχιστο πεδίο εφαρμογής των περιορισμών στην ελευθερία έκφρασης κατά το άρ. 10 παρ. 2 της Σύμβασης σε δύο τομείς: πολιτική ομιλία και θέματα δημόσιου ενδιαφέροντος.

Σημείωσε, επίσης, ότι το πειθαρχικό σώμα και τα εθνικά δικαστήρια δεν έλαβαν υπόψη όλα τα σχετικά πραγματικά περιστατικά και όλους τους σχετικούς παράγοντες, προκειμένου να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι οι ενέργειες της αιτούσας ήταν τέτοιες, ώστε να διαταράξουν την ειρήνη και την ηρεμία στο χώρο εργασίας της.

Ειδικότερα, οι εθνικές αρχές δεν αξιολόγησαν την πιθανότητα των επίδικων «Likes» να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις στο χώρο εργασίας της αιτούσας, λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενο του υλικού με το οποίο σχετίζονται, το επαγγελματικό και κοινωνικό πλαίσιο εντός του οποίου δημιουργήθηκαν , το πιθανό πεδίο εφαρμογής και τον αντίκτυπό τους. Κατά συνέπεια, οι λόγοι, με τους οποίους εν προκειμένω επιχειρείται η δικαιολόγηση της απόλυσης της αιτούσας, δεν κρίνονται σχετικοί και επαρκείς.

Περαιτέρω, το δικαστήριο έκρινε ότι η ποινή που επιβλήθηκε στην κα Melike, ήτοι η άμεση λύση της σύμβασης εργασίας της χωρίς δικαίωμα αποζημίωσης, ήταν εξαιρετικά αυστηρή, ιδίως ενόψει της αρχαιότητας της αιτούσας στη θέση της αλλά και της ηλικίας της.

Τέλος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, δεδομένης της αποτυχίας τους να παρέχουν επαρκή αιτιολογία για το επίδικο μέτρο, τα εθνικά δικαστήρια δεν έχουν εφαρμόσει πρότυπα σύμφωνα με τις αρχές που κατοχυρώνονται στο άρθρο 10 της Σύμβαση. Σε κάθε περίπτωση, κατά την κρίση του δικαστηρίου, δεν υφίσταται σχέση αναλογικότητας μεταξύ της παρέμβασης στο δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης και στον νόμιμο στόχο που επιδιώκουν οι εθνικές αρχές.

Δείτε αναλυτικά την απόφαση εδώ.

Το εφαρμοστέο δίκαιο ως προς τις έννομες συνέπειες των δικαστικών αποφάσεων - Μελέτες ΕΡΜΕΚ Νο 11
Εγχειρίδιο Εργατικού Δικαίου - Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις Η έκδοση