Δικαστήριο ΕΕ: Η ψηφιοποίηση έργων από Βιβλιοθήκες δεν προσβάλει τα δικαιώματα του δημιουργού

Η σύγχρονη ψηφιακή εποχή αποτελεί αδιαμφισβήτητα πρόκληση για το χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων.

Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία παρέχει ένα πλαίσιο προστασίας προς τους δημιουργούς (Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ), απαγορεύοντας την αναπαραγωγή και την παρουσίαση έργων χωρίς την προηγούμενη άδεια του δημιουργού.

Στο γενικό αυτό πλαίσιο εισάγονται εξαιρέσεις που επιβάλλονται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, μία από τις οποίες είναι το δικαίωμα που παραχωρείται στις ανοιχτές στο κοινό βιβλιοθήκες να ψηφιοποιούν έργα που διαθέτουν στη συλλογή τους έτσι ώστε να διευκολύνουν τη πρόσβαση του κοινού σε αυτά.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κλήθηκε να αποσαφηνίσει το όρια της προαναφερθείσας εξαίρεσης απαντώντας στη προδικαστική παραπομπή γερμανικού Ακυρωτικού δικαστηρίου.

Αφορμή αποτέλεσε η διαμάχη της Eugen Ulmer KG με το Technische Universität Darmstadt (υπόθεση C‑117/13), επειδή το τελευταίο ψηφιοποίησε και διέθετε στο κοινό αντίγραφο εγχειριδίου της πρώτης που διέθετε στη συλλογή του, δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα εκτύπωσης ή αποθήκευσης του αρχείου σε ψηφιακό μέσο για χρήση εκτός της βιβλιοθήκης, παρόλο που η  Eugen Ulmer KG είχε διαθέσιμο προς πώληση το εγχειρίδιο σε μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου.

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τόνισε αρχικά ότι, ακόμα και αν ο δικαιούχος των δικαιωμάτων ενός έργου προτείνει σε βιβλιοθήκη τη σύναψη σύμβασης για την εκμετάλλευση του, η τελευταία μπορεί να αρνηθεί, βάσει της προαναφερθείσας εξαίρεσης στην Οδηγία 2001/29/ΕΚ. Εξάλλου, σύμφωνα με το Δικαστήριο, η μη παροχή δυνατότητας στις βιβλιοθήκες να ψηφιοποιούν τα έργα που διαθέτουν στις συλλογές τους θα καταστούσε την έρευνα και την προσωπική μελέτη δυσχερή και, κατά συνέπεια, η εξαίρεση στην παραπάνω οδηγία θα ήταν άνευ ουσίας.

Παρ’ όλα αυτά, το Δικαστήριο τονίζει ότι η παραπάνω Οδηγία δεν προστατεύει και συμπεριφορές, όπως εκτύπωση του έργου ή αποθήκευση του σε USB στικάκι, και επομένως τέτοια πρακτική αποτελεί προσβολή των δικαιωμάτων του δημιουργού και των κατόχων των δικαιωμάτων ενός έργου. Εντούτοις, τα κράτη μέλη μπορούν να εισάγουν εξαιρέσεις στη παραπάνω απαγόρευση, επιτρέποντας υπό όρους την αναπαραγωγή ενός έργου χωρίς την έγκριση του δημιουργού, εξασφαλίζοντας όμως  μεταξύ άλλων την δίκαια αποζημίωση του δημιουργού.

Δείτε ολόκληρη την απόφαση εδώ.