Πρόστιμο για άσκηση υπαίθριου στάσιμου εμπορίου χωρίς άδεια - Αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ηπιότερης κύρωσης
ΔΠΑ 7948/2020
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑΣ
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ
Πρόστιμο για άσκηση υπαίθριου στάσιμου εμπορίου χωρίς άδεια, κατ’ άρθρο 32 του ν. 4264/2014 - Αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ηπιότερης κύρωσης
ΔΠΑ 7948/2020, 28ο Τμήμα
Όσον αφορά στο ύψος του προστίμου, λαμβάνεται υπόψη ότι για την ανωτέρω παράβαση προβλέφθηκαν από το χρόνο της διάπραξής της μέχρι το χρόνο εκδίκασης της υπόθεσης περισσότερες κυρώσεις, ενώ οι κυρώσεις που θεσπίσθηκαν με τον ν. 4497/2017 και την 7264/2017 υπουργική απόφαση προκύπτει ότι προβλέφθηκαν κατόπιν μεταβολής των απόψεων του νομοθέτη «επί το επιεικέστερον» (πρβλ. ΣτΕ Ολ. 459/2013).
Ειδικότερα, από τη σύγκριση των προαναφερθέντων νομοθετημάτων προκύπτει ότι, μετά την διαπίστωση της επίδικης παράβασης και την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, προβλέφθηκαν επιεικέστερες κυρώσεις για την παράβαση της άσκησης δραστηριότητας στάσιμου υπαίθριου εμπορίου χωρίς άδεια και συγκεκριμένα πρόστιμο ύψους 200 ευρώ, δεδομένου ότι από τη συνταχθείσα έκθεση βεβαίωσης παράβασης προκύπτει ότι δεν χρησιμοποιήθηκε αυτοκινούμενο όχημα για την άσκηση της εν λόγω δραστηριότητας.
Ενόψει τούτων, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει, σύμφωνα με την αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ηπιότερης κύρωσης, να τροποποιηθεί η προσβαλλόμενη πράξη, εφαρμοζόμενης αναδρομικά της νεότερης, επιεικέστερης κύρωσης.
Για τον λόγο αυτό, ο οποίος ανάγεται στην κατά χρόνο ισχύ του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου (ΣτΕ 1438/2018 7μ, 2221/2018) και εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, κατ’ άρθρο 79 παρ. 1 περ. β’ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ., ν. 2717/1999, Α’ 97), η προσφυγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη πράξη και να περιορισθεί το πρόστιμο για την παράβαση της άσκησης δραστηριότητας υπαίθριου εμπορίου χωρίς άδεια χωρίς αυτοκινούμενο όχημα στο ποσό των 200 ευρώ, το οποίο κρίνεται ότι συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας και με την επί το επιεικέστερον μεταβολή των αντιλήψεων του νομοθέτη, βασισμένη στις νέες συνθήκες της οικονομικής κρίσης.
