Το βασικό περιεχόμενο των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ιδιωτικότητα και την προστασία των προσωπικών δεδομένων

Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων δημοσίευσε έγγραφο αναφοράς που συνέταξε για λογαριασμό του το πανεπιστήμιο Vrije Universiteit Brussel (VUB), με θέμα «Μελέτη ως προς το βασικό περιεχόμενο των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ιδιωτικότητα και την προστασία των προσωπικών δεδομένων». Το «βασικό περιεχόμενο» των δικαιωμάτων, στο οποίο αναφέρεται ο τίτλος δεν είναι άλλο από την απαίτηση του άρθρου 52 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΧΘΔΕΕ) σχετικά με τους περιορισμούς στην άσκηση των δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Σύμφωνα με το άρθρο 52 ΧΘΔΕΕ:

1. Κάθε περιορισμός στην άσκηση των δικαιωμάτων και ελευθεριών που αναγνωρίζονται στον παρόντα Χάρτη πρέπει να προβλέπεται από το νόμο και να σέβεται το βασικό περιεχόμενο των εν λόγω δικαιωμάτων και ελευθεριών. Τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας, περιορισμοί επιτρέπεται να επιβάλλονται μόνον εφόσον είναι αναγκαίοι και ανταποκρίνονται πραγματικά σε στόχους γενικού ενδιαφέροντος που αναγνωρίζει η Ένωση ή στην ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών των τρίτων.

Σύμφωνα με την Εισαγωγή της μελέτης,

Το παρόν έγγραφο διερευνά την απαίτηση σεβασμού της "ουσίας" του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και του δικαιώματος προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κάθε φορά που τα δικαιώματα αυτά περιορίζονται βάσει του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η απαίτηση αυτή θεσπίζεται ρητά στο άρθρο 52 παράγραφος 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και επί του παρόντος αναφέρεται και στο παράγωγο δίκαιο της ΕΕ.

Με στόχο τη διευκόλυνση του περαιτέρω προβληματισμού και της συζήτησης σχετικά με την εφαρμογή της απαίτησης, ιδίως όταν πρόκειται για περιορισμούς του δικαιώματος στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, το έγγραφο εξετάζει την τρέχουσα θεώρηση επί του θέματος και καταδεικνύει τους σημαντικούς περιορισμούς αυτής. Καταγράφοντας τη σχετική βιβλιογραφία και νομολογία, κυρίως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ), προσδιορίζει επίσης ορισμένα βασικά ζητήματα που χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης και συζήτησης. Το έγγραφο καταλήγει προτείνοντας ότι μπορεί να είναι χρήσιμο να επικεντρωθούμε όχι σε εικασίες σχετικά με το ποια θα μπορούσε να είναι η ουσία των δικαιωμάτων που διακυβεύονται, αλλά μάλλον στο πότε πρέπει να θεωρείται ο περιορισμός ενός δικαιώματος ως παραβίαση της απαίτησης της ουσίας.

Η μελέτη είναι διαθέσιμη στην αγγλική γλώσσα εδώ.