Δικαστική πληρεξουσιότητα: Σύμφωνες με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ οι νέες διατάξεις του ν. 5119/2024 (ΣτΕ 410/2025)

Τις νέες διατάξεις για τη δικαστική πληρεξουσιότητα, όπως ισχύουν μετά τις τροποποιήσεις που επέφερε ο ν. 5119/2024, εφάρμοσε με πρόσφατη απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ 410/2025).

Συγκεκριμένα, το δικαστήριο απέρριψε αίτηση επαναφοράς πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση για λόγους ανωτέρας βίας, κατόπιν εκπρόθεσμης υποβολής συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου από τον εκκαλούντα - αιτούντα, ο οποίος κρατείται σε Κατάστημα Κράτησης, διότι τελεί υπό έκδοση.

Κατά την κρίση του δικαστηρίου, αλυσιτελώς ο εκκαλών-αιτών επικαλείται αδυναμία να κάνει χρήση του τύπου της ψηφιακής εξουσιοδότησης (ως μη διαθέτων ΑΦΜ και τραπεζικό λογαριασμό), δοθέντος ότι ο νόμος (Κώδικας Συμβολαιογράφων, Σωφρονιστικός Κώδικας) διασφαλίζει πλήρως τη δυνατότητα σύνταξης συμβολαιογραφικών εγγράφων στους χώρους κράτησης.

Το δικαστήριο έκρινε, ακόμα, αόριστους και αναπόδεικτους τους ισχυρισμούς περί δυσχέρειας επικοινωνίας του αιτούντος με τον δικηγόρο του, ο οποίος εδρεύει σε άλλη πόλη, λόγω απροθυμίας πολλών συμβολαιογράφων να προσέλθουν στο Κατάστημα Κράτησης και λόγω άρνησης συγκεκριμένου συμβολαιογράφου να προσέλθει στο Κατάστημα την τελευταία ημέρα της προθεσμίας, παρότι είχε συμφωνηθεί σχετική συνάντηση για τη σύνταξη του πληρεξουσίου, διότι:

(α) ο Σωφρονιστικός Κώδικας διασφαλίζει πλήρως την τηλεφωνική επικοινωνία του κρατουμένου με τον δικηγόρο του και μάλιστα χωρίς οποιονδήποτε αριθμητικό περιορισμό στην περίπτωση κρατουμένου της κατηγορίας του εκκαλούντος,

(β) ο εκκαλών-αιτών ουδόλως επικαλείται ότι κατέφυγε στον οικείο Συμβολαιογραφικό Σύλλογο ή και στον εποπτεύοντα τους συμβολαιογράφους Εισαγγελέα με αίτημα να παρέμβουν προς άρση της «απροθυμίας» να του παρασχεθούν οι απαραίτητες συμβολαιογραφικές υπηρεσίες, και

(γ) ούτε το όνομα του συγκεκριμένου συμβολαιογράφου αναφέρεται ούτε ο εκκαλών-αιτών εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, ώστε να ελεγχθεί η αξιοπιστία των ισχυρισμών του.

Περαιτέρω, αβάσιμοι κρίθηκαν και οι ισχυρισμοί του εκκαλούντος-αιτούντος ότι οι νέες διατάξεις περί δικαστικής πληρεξουσιότητας αντίκεινται στο Σύνταγμα (άρ. 20 παρ. 1), δεδομένου ότι συγκροτούν συνεκτικό πλαίσιο ρυθμίσεων με σαφές και προβλέψιμο περιεχόμενο. Και ναι μεν είναι αυστηρότερες από τις προϊσχύσασες (ως προς τις προθεσμίες για τη χορήγηση και προσκόμιση της δικαστικής πληρεξουσιότητας), θεσπίσθηκαν όμως για λόγους γενικού συμφέροντος, που ανάγονται στην εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης.

Αβάσιμοι, τέλος, για τους ίδιους λόγους οι ισχυρισμοί του εκκαλούντος-αιτούντος ότι οι εν λόγω διατάξεις αντίκεινται στην ΕΣΔΑ (άρ. 6) και τούτο ανεξαρτήτως του ότι οι διατάξεις του άρ. 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ δεν εφαρμόζονται, κατ' αρχήν, σε υποθέσεις εισόδου, παραμονής και απομάκρυνσης (απέλασης) αλλοδαπών για οποιονδήποτε λόγο, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης και της απόρριψης αίτησης διεθνούς προστασίας, διότι οι υποθέσεις αυτές δεν αφορούν διαφορές αστικής φύσεως ούτε ποινική κατηγορία, η ίδια δε η ΕΣΔΑ δεν κατοχυρώνει δικαίωμα στο άσυλο (διεθνή προστασία).

Δείτε την περίληψη της απόφασης στο adjustice.gr.