logo-print

Νόμιμη η δήλωση απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών

Σύμφωνα με απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

27/09/2015

16/11/2017

Το δίκαιο της ψηφιακής οικονομίας

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΔΙΚΑΙΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΉΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ & ΔΙΚΑΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΓΓΛΕΖΑΚΗΣ

Δικαστικός Έλεγχος της Συνταγματικότητας των Νόμων και Ερμηνεία του Συντάγματος

Ευάγγελος Βενιζέλος

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ / ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Σύμφωνη με το νόμο 2472/1997 για την προστασία των προσωπικών δεδομένων έκρινε η Ολομέλεια της ΑΠΔΠΧ τη δήλωση μαθητή ή των γονέων του, για απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών για λόγους θρησκευτικής συνείδησης.

Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα εξέδωσε την εν λόγω απόφαση, έπειτα από καταγγελία μητέρας ότι ∆/ντής Γενικού Λυκείου αρνείται παράνοµα και αυθαίρετα να χορηγήσει στον υιό της απαλλαγή από το µάθηµα των θρησκευτικών, επικαλούµενος ένα ευαίσθητο προσωπικό δεδοµένο όπως το θρήσκευµα.

Ερμηνεύοντας την εγκύκλιο 12773/Δ2/23.1.2015 του υπουργείου Παιδείας σχετικά με τις προϋποθέσεις για την απαλλαγή από το μάθημα των  Θρησκευτικών, η Αρχή έκρινε ότι η δήλωση ότι ο µαθητής (αν είναι ενήλικος) ή οι γονείς του (αν είναι ανήλικος) επιθυµούν την απαλλαγή του µαθητή από το µάθηµα των θρησκευτικών για λόγους θρησκευτικής συνείδησης, υπό την ουσιαστική έννοια του όρου, δεν αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 1 στοιχ. α’ και β’ του ν. 2472/1997.

Όπως αναφέρει η απόφαση της Αρχής, σύµφωνα µε την εγκύκλιο 133099/Γ2/19.09.13 του Υπουργείου Παιδείας, για την απαλλαγή του υιού της από την παρακολούθηση του µαθήµατος των θρησκευτικών, η απαλλαγή από το µάθηµα των θρησκευτικών χορηγείται ύστερα από υπεύθυνη δήλωση του ιδίου του µαθητή (αν είναι ενήλικος), ή και των δύο γονέων του (αν είναι ανήλικος), στην οποία θα αναφέρεται ότι ο µαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος ή επικαλείται λόγους θρησκευτικής συνείδησης, χωρίς να είναι υποχρεωτική η αναφορά του θρησκεύµατος στο οποίο ανήκει.

∆ηλαδή παρέχεται η δυνατότητα στους γονείς που δεν επιθυµούν να παρακολουθεί το παιδί τους το µάθηµα των θρησκευτικών ή να υποβάλλουν υπεύθυνη δήλωση ότι δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος ή εναλλακτικά να ζητούν την απαλλαγή από την υποχρέωση παρακολούθησης µε επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης, οι οποίοι επιβάλλουν τη µη συµµετοχή στο µάθηµα των θρησκευτικών.

Κατά συνέπεια, δεν απαιτείται άνευ ετέρου δήλωση ότι ο µαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος.

Οι θρησκευτικές δε αντιλήψεις του ενήλικου µαθητή ή των γονέων του ανήλικου µαθητή χωρίς να αναφέρονται ειδικώς πρέπει να επιβάλλουν −προφανώς λόγω του περιεχοµένου τους− τη µη συµµετοχή του µαθητή στο µάθηµα των θρησκευτικών, λόγω του περιεχοµένου του, το οποίο περιέχει τη θρησκευτική διδασκαλία κατά το ορθόδοξο δόγµα της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, συνεπώς δεν αρκεί απλή δήλωση ανεξάρτητη από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των γονέων για την απαλλαγή από το υποχρεωτικό µάθηµα των θρησκευτικών.

Τούτο γιατί το µάθηµα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό και διδάσκεται στην Α’ Λυκείου επί δύο ώρες εβδοµαδιαίως (άρθρο 2 παρ. 1 στοιχ. στ’ του ν. 4186/2013), η δε απαλλαγή του κατά τον ανωτέρω τρόπο ευρίσκει έρεισµα 6 στις διατάξεις των άρθρων 2, 3, 4, 5, και 13 του Συντάγµατος σε συνδυασµό µε το άρθρο 9 της ΕΣ∆Α και το άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣ∆Α. 

Όπως σημειώνει η Αρχή, την 23.1.2015 εξεδόθη η υπ’ αριθµ. 12773/∆2 εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας, σύµφωνα µε την οποία η απαλλαγή από το µάθηµα των θρησκευτικών χορηγείται ύστερα από υπεύθυνη δήλωση του ίδιου του µαθητή (αν είναι ενήλικος) ή και των δύο γονέων του (αν είναι ανήλικος), στην οποία θα αναφέρεται ότι ο µαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και εξ αυτού επικαλείται λόγους θρησκευτικής συνείδησης.

Πλην όµως η εγκύκλιος αυτή πρέπει να ερµηνευθεί υπό την ανωτέρω δοθείσα έννοια για να είναι σύµφωνη µε τις ανωτέρω συνταγµατικές διατάξεις σχετικά µε το θέµα της απαλλαγής από το µάθηµα των θρησκευτικών, εφόσον ως εγκύκλιος αναφέρεται στο συνήθως συµβαίνον και δεν δύναται να θέσει δευτερεύοντες δεσµευτικούς κανόνες δικαίου, για τη θέσπιση των οποίων θα έπρεπε άλλωστε να υπάρχει ειδική νοµοθετική εξουσιοδότηση, η οποία δεν αποδεικνύεται ότι υπάρχει, εν προκειµένω.

Να σημειωθεί ότι, κατά τη γνώµη όµως δύο µελών της Ολοµέλειας, όλα τα ανωτέρω ζητήµατα θα έπρεπε να ρυθµίζονται µε διατάξεις τυπικού νόµου ή µε κανονιστικές διοικητικές πράξεις κατόπιν ειδικής και ορισµένης νοµοθετικής εξουσιοδότησης κατ΄ άρθρο 43 παρ. 2 του Συντάγµατος και όχι, όπως συµβαίνει εν προκειµένω, µε υπουργικές εγκυκλίους που εκδόθηκαν άνευ νοµοθετικής εξουσιοδότησης και δεν δηµοσιεύθηκαν µάλιστα στην Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως

Ολόκληρη την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα μπορείτε να βρείτε εδώ.

Πολιτειολογία
Η απόλυση υπό όρο στην ποινική νομοθεσία των ναρκωτικών

ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΉΜΕΣ / ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΠΑΥΛΟΣ ΤΟΠΑΛΝΑΚΟΣ

send