logo-print

Υποχρεωτική η συνεχής λειτουργία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και μετά τη λήξη της θητείας των μελών της

«Δεν είναι ανεκτή η ύπαρξη χρονικών διαστηµάτων χωρίς λειτουργία της ανεξάρτητης αρχής, που είναι επιφορτισµένη µε την προστασία του θεµελιώδους δικαιώµατος της προστασίας των προσωπικών δεδοµένων»

08/05/2016

16/11/2017

Το δίκαιο της ψηφιακής οικονομίας

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΔΙΚΑΙΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΉΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ & ΔΙΚΑΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΓΓΛΕΖΑΚΗΣ

Ο δικαστικός έλεγχος της δράσης των ανεξάρτητων αρχών

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ / ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Υποχρεωτική είναι η λειτουργία της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ακόμα και μετά τη λήξη της θητείας των μελών της, σύμφωνα με γνωμοδότηση της Αρχής.

Όπως επισημαίνεται, σε περίπτωση που η Διάσκεψη των προέδρων της Βουλής δεν αποφασίσει τη στελέχωση της Αρχής, επιβάλλεται η παράταση της θητείας των υπηρετούντων µελών, ακόµη και όταν έχει λήξει η θητεία τους.

Στη γνωμοδότηση 2/2016 της ΑΠΔΠΧ αναφέρεται ότι από τη συνταγµατική φύση του οργάνου αυτού και τη συνταγµατική σηµασία των ανατεθειµένων σε αυτό αρµοδιοτήτων, οι οποίες δεν αφορούν µόνο την προστασία του δηµοσίου συµφέροντος, αλλά πρωτίστως την προστασία των θεµελιωδών δικαιωµάτων των πολιτών και την τήρηση των αρχών του Κράτους ∆ικαίου, προκύπτει ότι δεν είναι συνταγµατικώς επιτρεπτή η λύση της συνέχειας στη λειτουργία του, διότι δεν εννοείται «αναστολή» ή «διακοπή» της συνταγµατικής προστασίας του δικαιώµατος των προσωπικών δεδοµένων.

«Όπως προκύπτει από τις προπαρασκευαστικές εργασίες της Αναθεωρητικής Βουλής του 2001 και την τελική επιλογή της ισχύουσας ρύθµισης του άρθρου 101Α § 2 Συντ., αντί των διαφόρων άλλων λύσεων που είχαν προταθεί, ο συνταγµατικός νοµοθέτης επέλεξε την αυστηρότερη, δηλαδή εκείνη της πλειοψηφίας των 4/5 της ∆ιάσκεψης των Προέδρων της Βουλής, και έτσι δεν απέκλεισε το ενδεχόµενο της καθυστέρησης στην ανάδειξη των νέων µελών των ανεξάρτητων Αρχών, προέκρινε όµως τη λύση αυτή, µε σκοπό τη διασφάλιση της µεγαλύτερης δυνατής συναίνεσης στα πρόσωπά των µελών τους, χωρίς να εξαρτά τη συνέχιση της λειτουργίας των ανεξάρτητων Αρχών από την έγκαιρη επίτευξη συµφωνίας µεταξύ των κοµµάτων για τη στελέχωσή τους», επισημαίνεται στη γνωμοδότηση.

Όπως υποστηρίζεται, η ρύθµιση του άρθρου 61 του ν. 4055/2012, η οποία ορίζει ότι «Ο χρόνος παράτασης της θητείας των [µελών των ανεξάρτητων Αρχών] δεν µπορεί να υπερβεί σε κάθε περίπτωση τους έξι µήνες…», πρέπει να ερμηνευθεί ως έντονη υπόδειξη προς τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής ότι εντός 6 µηνών το αργότερο από τη λήξη της θητείας των µελών των Ανεξαρτήτων Αρχών θα πρέπει να έχουν ορισθεί τα νέα µέλη τους, και όχι ότι µετά την παρέλευση του εξαµήνου και για όσο χρονικό διάστηµα δεν επιτυγχάνεται η διαµόρφωση της απαιτούµενης πλειοψηφίας των 4/5, διακόπτεται η λειτουργία των ανεξαρτήτων Αρχών.

Τα μέλη τη Αρχής υποστηρίζουν ότι στο ίδιο ως άνω συµπέρασµα οδηγούν και τα δεδοµένα του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης εθνικού νόµου (άρθρο 8 παρ. 3 του Χάρτη των Θεµελιωδών ∆ικαιωµάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 28 παρ. 1 της Οδηγίας 95/46/ΕΚ)

Από τις διατάξεις αυτές είναι σαφές, σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, ότι δεν είναι ανεκτή η ύπαρξη χρονικών διαστηµάτων χωρίς λειτουργία της ανεξάρτητης αρχής, που είναι επιφορτισµένη στην εθνική έννοµη τάξη µε την προστασία του θεµελιώδους δικαιώµατος της προστασίας των προσωπικών δεδοµένων.

Δείτε τη γνωμοδότηση 2/2016 εδώ.

H διεθνής δικαιοδοσία διασυνοριακών διάφορων εταιριών κατά τον κανονισμό 1215/2012 - ΠΠΠ Νο 7 -
Ένδικη προστασία για ακίνητο φερόμενο ως "άγνωστου" ιδιοκτήτη - Β έκδοση, Βιβλιοθήκη Δικαίου Κτηματολογίου Νο 19 -

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΣΙΛΙΓΓΕΡΙΔΟΥ