logo-print

Ακύρωση ατομικής ειδοποίησης που εκδόθηκε ενόσω εκκρεμούσε η έκδοση απόφασης επί αίτησης αναστολής (ΔΠΘ 4380/2024)

Κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, από τις οποίες προέρχονται οι ένδικες οφειλές, η ανακόπτουσα άσκησε τις αντίστοιχες ενδικοφανείς προσφυγές, ταυτόχρονα δε υπέβαλε και τις αντίστοιχες αιτήσεις αναστολής καταβολής του 50% του φόρου που επιβλήθηκε με τις παραπάνω πράξεις

10/01/2025

14/01/2025

Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας, 7η έκδ., 2024
Ο φορολογικός έλεγχος της Α.Α.Δ.Ε. στις τραπεζικές καταθέσεις ως βασικό εργαλείο κατά της φοροδιαφυγής, 2024

Δεκτή έγινε ανακοπή κατά ατομικής ειδοποίησης που εκδόθηκε σε χρόνο, κατά τον οποίο δεν είχε παρέλθει άπρακτη η τριακονθήμερη προθεσμία προς έκδοση απόφασης επί των αιτήσεων αναστολής της ανακόπτουσας (ΔΠΘ 4380/2024).

Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, εάν ο υπόχρεος ασκήσει ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου και καταβάλει, επιπροσθέτως, το ήμισυ του αμφισβητούμενου ποσού που προέκυψε με την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, αναστέλλεται εκ του νόμου (άρθρο 63 παρ. 3 του Κ.Φ.Δ.) το υπόλοιπο (50%) της οφειλής. Για το ως άνω ήμισυ της οφειλής μπορεί, άλλωστε, να ασκηθεί ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών και αίτηση αναστολής κατά την παράγραφο 4 του άρθρου 63 του Κ.Φ.Δ..

Ειδικότερα, με την υποβολή από τον υπόχρεο, ταυτοχρόνως με την ενδικοφανή προσφυγή του ενώπιον της Δ.Ε.Δ., αιτήματος αναστολής καταβολής του 50% του αμφισβητούμενου ποσού και μέχρι την έκδοση της απόφασης επί του αιτήματος αυτού, άλλως μέχρι την άπρακτη πάροδο, από την ημερομηνία υποβολής της ενδικοφανούς προσφυγής, της προβλεπόμενης τριακονθήμερης προθεσμίας για την έκδοση της απόφασης επί του αιτήματος αναστολής (άρθρο 63 παρ. 4 του Κ.Φ.Δ.), δεν επιδιώκεται η είσπραξη του συνόλου του αμφισβητούμενου ποσού και, επομένως, η φορολογική αρχή δεν μπορεί να κοινοποιήσει νομίμως στον οφειλέτη ατομική ειδοποίηση υπερημερίας για το σύνολο του αμφισβητούμενου ποσού.

Εάν, όμως, ο υπόχρεος δεν καταβάλει το ήμισυ της οφειλής και δεν ασκήσει, ταυτοχρόνως με την ενδικοφανή προσφυγή, αίτηση αναστολής για αυτό ή η τυχόν ασκηθείσα αίτηση αναστολής απορριφθεί από τη Δ.Ε.Δ. ρητώς ή σιωπηρώς με την παρέλευση της προθεσμίας των τριάντα ημερών κατά την παράγραφο 4 του άρθρου 63 του Κ.Φ.Δ., τότε καθίσταται απαιτητό το σύνολο του αμφισβητούμενου ποσού. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, νομίμως μπορεί να χωρήσει κοινοποίηση της προβλεπόμενης στο άρθρο 47 παρ. 1 του Κ.Φ.Δ. ατομικής ειδοποίησης καταβολής - υπερημερίας – ως πράξης που εκδίδεται κατά το στάδιο που προηγείται της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης, για το σύνολο του αμφισβητούμενου ποσού.

Εν προκειμένω, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α., από τις οποίες προέρχονται οι ένδικες οφειλές, η ανακόπτουσα άσκησε ενώπιον της Δ.Ε.Δ. τις αντίστοιχες ενδικοφανείς προσφυγές, ταυτόχρονα δε υπέβαλε και τις αντίστοιχες αιτήσεις αναστολής καταβολής του 50% του φόρου που επιβλήθηκε με τις παραπάνω πράξεις, το σύνολο του οποίου αμφισβήτησε με τις ως άνω ενδικοφανείς προσφυγές της. Ενόσω δε εκκρεμούσε η τριακονθήμερη, κατ’ άρθρο 63 παρ. 4 του Κ.Φ.Δ., προθεσμία προς έκδοση απόφασης από τη Δ.Ε.Δ.. επί των ως άνω αιτήσεων αναστολής, το καθ’ ου προχώρησε στην έκδοση της προσβαλλόμενης ατομικής ειδοποίησης.

Κρίθηκε, συνεπώς ότι η προσβαλλόμενη ατομική ειδοποίηση μη νομίμως εκδόθηκε σε χρόνο, κατά τον οποίο δεν είχε παρέλθει άπρακτη η τριακονθήμερη προθεσμία προς έκδοση απόφασης επί των παραπάνω αιτήσεων αναστολής της ανακόπτουσας και, ως εκ τούτου, πρέπει να ακυρωθεί.

Απόσπασμα απόφασης

5. Επειδή, κατά τις παρατιθέμενες στην τρίτη σκέψη διατάξεις, πριν από τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου εκτέλεσης εις βάρος οφειλέτη του Δημοσίου, πρέπει να κοινοποιηθεί σε αυτόν ατομική ειδοποίηση, με την οποία να του γνωστοποιείται, μεταξύ άλλων, η αιτία της οφειλής του και η πρόθεση της φορολογικής διοίκησης να προχωρήσει στην λήψη μέτρων εκτέλεσης. Προϋπόθεση όμως για την αποστολή αυτής της ατομικής ειδοποίησης, σύμφωνα με το άρθρο 47 του Κ.Φ.Δ., ερμηνευόμενο σε αρμονία με το άρθρο 20 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, είναι να έχει κοινοποιηθεί στον υπόχρεο και ο ίδιος ο νόμιμος τίτλος από τον οποίο απορρέει η οφειλή του και να έχει παρέλθει άπρακτη τουλάχιστον η προθεσμία μέσα στην οποία βαρύνεται είτε να αμφισβητήσει (διοικητικά ή δικαστικά, κατά τα ειδικότερα κατά περίπτωση προβλεπόμενα στον νόμο) τον τίτλο, είτε να τον αποδεχθεί (ρητώς, δια της καταβολής, ή σιωπηρώς, δια της αδράνειας). Έτσι, και στην περίπτωση των φορολογικών οφειλών, χωρίς προηγούμενη έγκυρη κοινοποίηση της καταλογιστικής πράξης δεν υπάρχει παντάπασι στάδιο έναρξης αναγκαστικής εκτέλεσης (πρβλ. ΣτΕ 2881/2000, Ολ., 2040/2007, Ολ., 2982/2007, 7μ., κ.ά.). Βεβαίως, όπως ρητά ορίζεται στο άρθρο 63 του Κ.Φ.Δ., η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής κατά του νομίμου τίτλου και, εν συνεχεία, η άσκηση προσφυγής κατά της εν όλω ή εν μέρει απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής αναστέλλουν την υποχρέωση καταβολής (και συνακόλουθα και την ευχέρεια της φορολογικής διοίκησης να κινήσει την διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης) μόνο για το 50% της οφειλής (που προκύπτει από την καταλογιστική πράξη ή την απόφαση επί της ενδικοφανούς προσφυγής). Συνακόλουθα, για το υπόλοιπο 50% το Δημόσιο μπορεί νομίμως να κοινοποιήσει ατομική ειδοποίηση. Δεν μπορεί όμως να προχωρήσει περαιτέρω στην λήψη οποιουδήποτε μέτρου εκτέλεσης μέχρις ότου ολοκληρωθεί η ενδικοφανής διαδικασία και, είτε παρέλθει άπρακτη η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, είτε ασκηθεί τέτοια προσφυγή, χωρίς όμως να ακολουθήσει αίτηση αναστολής εκτελέσεως, είτε απορριφθεί η αίτηση αυτή από τον διοικητικό δικαστή (πρβλ. ΣΕ 1538/2015, 7μ., 1874/2015, 17-18/2017). Υπό την αντίθετη εκδοχή ο φερόμενος ως οφειλέτης θα επλήσσετο από μέτρα εκτέλεσης κατά των περιουσιακών αγαθών του χωρίς προηγούμενη προσήκουσα και αποτελεσματική προσωρινή δικαστική προστασία κατά αυτού τούτου του νομίμου τίτλου επί τη βάσει του οποίου χωρεί η εκτέλεση. Τέτοια δε προσωρινή προστασία δεν είναι αυτή που παρέχει ο δικαστής της ανακοπής, αφού, για τον δικαιούμενο να ασκήσει προσφυγή, αντικείμενο της δίκης της ανακοπής δεν είναι ο νόμιμος τίτλος, αλλά αποκλειστικά και μόνο ελαττώματα περί την εκτέλεση (ΣτΕ 2734/2022, σκ. 5).

6. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Σε βάρος της ανακόπτουσας εταιρείας εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο του 2ου ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης η …/28.12.2022 οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, φορολογικού έτους 2016, συνολικού ποσού 30.450 ευρώ και η …/28.12.2022 οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α., φορολογικού έτους 2016, συνολικού ποσού 11.863,05 ευρώ. Κατά των πράξεων αυτών η ανακόπτουσα η άσκησε τις αντίστοιχες … και …/25.1.2023 ενδικοφανείς προσφυγές ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, με τις οποίες αμφισβήτησε το σύνολο των καταλογισθέντων σε βάρος της φόρων, ταυτόχρονα δε υπέβαλε και τις αντίστοιχες … και …/25.1.2023 αιτήσεις αναστολής, ζητώντας, κατ’ άρθρο 63 παρ. 4 του Κ.Φ.Δ., την αναστολή του καταβλητέου ποσοστού 50% των παραπάνω φόρων. Στο μεταξύ, εκδόθηκε η προσβαλλόμενη …/(αρ.πρωτ. …)/10.2.2023 ατομική ειδοποίηση καταβολής – υπερημερίας της Προϊσταμένης του Κέντρου Βεβαίωσης και Είσπραξης Θεσσαλονίκης, με την οποία η ανακόπτουσα κλήθηκε να προβεί σε εξόφληση, άλλως σε υπαγωγή σε πρόγραμμα ρύθμισης, εντός προθεσμίας 30 ημερών από την κοινοποίησή της, των ως άνω ληξιπρόθεσμων οφειλών της, που καταχωρήθηκαν στα βιβλία εσόδων της Φορολογικής Διοίκησης με τις δύο ταυτάριθμες …/30.12.2022 και τις δύο ταυτάριθμες …/30.12.2022 πράξεις καταχώρισης. Ακολούθως, οι παραπάνω αιτήσεις αναστολής, όπως και οι ενδικοφανείς προσφυγές, απορρίφθηκαν σιωπηρά, με την άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας των τριάντα και εκατόν είκοσι ημερών, αντίστοιχα, προς έκδοση απόφασης από τη Δ.Ε.Δ.. Κατά δε των σιωπηρών απορρίψεων των ως άνω ενδικοφανών προσφυγών η ανακόπτουσα άσκησε τις περιλαμβανόμενες στα στοιχεία της δικογραφίας με αριθμούς καταχώρησης ΠΡ…/2.6.2023 και ΠΡ…/2.6.2023 προσφυγές ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Όπως δε προέκυψε από αυτεπάγγελτη έρευνα στο ηλεκτρονικό αρχείο που τηρείται από το Δικαστήριο μέσω του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Δικαστικών Υποθέσεων για τη Διοικητική Δικαιοσύνη (ΟΣΔΔΥΔΔ), δικάσιμος για τη συζήτηση των παραπάνω προσφυγών ορίσθηκε η 25η.1.2025 (Τμήμα ΙΓ-Μονομελές).

Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο adjustice.gr

Αοριστία και Νομική Αβασιμότητα της Αγωγής
Ασφαλιστικά μέτρα και ακίνητα Δημοσιεύματα ΕπαΚ Νο 6