Νέοι κανόνες για τους αποσπασμένους εργαζόμενους στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Τη Δευτέρα η επιτροπή Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ψηφίζει έκθεση για τη μεταρρύθμιση των κανόνων των αποσπασμένων εργαζομένων στην ΕΕ.

Στόχος της έκθεσης είναι η εξασφάλιση δίκαιων μισθολογικών συνθηκών και της κοινωνικής προστασίας για τους αποσπασμένους εργαζομένους αλλά και η ισοτιμία των όρων ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων.

Η κινητικότητα της εργασίας στην ΕΕ: Τι είναι οι αποσπασμένοι εργαζόμενοι

Απόσπαση είναι μια συγκεκριμένη μορφή διασυνοριακής κινητικότητας του εργατικού δυναμικού που είναι απαραίτητη για την ελευθερία παροχής υπηρεσιών (έαν από τους πυλώνες της Ενιαίας Αγοράς). οι εταιρείες μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες σε άλλο κράτος μέλος χωρίς να χρειάζεται να εγκατασταθούν στην εν λόγω χώρα.

Για να γίνει αυτό, πρέπει να είναι σε θέση να στέλνουν τους εργαζομένους τους σε ένα άλλο κράτος μέλος για να εκτελέσουν εκεί τα απαιτούμενα καθήκοντα.

Ένας «αποσπασμένος» εργαζόμενος είναι ένας εργαζόμενος που έχει σταλεί από τον εργοδότη του να ασκήσει μια δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος για προσωρινή περίοδο.

Διαβάστε επίσης: Ενδοεταιρική μετάθεση: Προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελλάδα

Εκτός από τους καθαρά οικονομικούς λόγους , οι αποσπασμένοι χρησιμοποιούνται για να καλύψουν θέσεις υψηλών δεξιοτήτων. Συνολικά, οι αποσπασμένοι εργαζόμενοι αντιπροσωπεύουν μόνο το 0,7 % της συνολικής απασχόλησης στην ΕΕ. Ωστόσο, σε ορισμένους τομείς και σε ορισμένα κράτη μέλη υπάρχει σημαντική συγκέντρωση αποσπάσεων. Ο κατασκευαστικός τομέας αντιπροσωπεύει, από μόνος του, το 43,7 % του συνολικού αριθμού αποσπάσεων, αν και πολλές αποσπάσεις γίνονται και στη μεταποιητική βιομηχανία (21,8%), στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας και της κοινωνικής μέριμνας (13,5%) και στον τομέα των επιχειρήσεων (10,3%).

Οι αποσπασμένοι εργαζόμενοι δεν πρέπει να συγχέονται με τους εργαζόμενους που μετακινούνται τακτικά (η πιο κοινή μορφή κινητικότητας στην ΕΕ).

Ελευθερία παροχής υπηρεσιών και προστασία των δικαιωμάτων

Οι σημερινοί κανόνες, εγκρίθηκαν το 1996 και καθορίζουν ένα σύνολο υποχρεωτικών κανόνων ως προς τους όρους και τις συνθήκες εργασίας που πρέπει να εφαρμόζονται, όπως τα κατώτατα όρια αμοιβών, οι μέγιστες περιόδους εργασίας και ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης, η ελάχιστη άδεια μετ’ αποδοχών, η ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών και άλλα. Βρείτε περισσότερα εδώ.

Τα τελευταία 20 χρόνια η οικονομική κατάσταση και η κατάσταση στην εργασιακή αγορά στην ΕΕ έχει αλλάξει πολύ. Για αυτό και είναι απαραίτητη η ανανέωση των κανόνων. Οι διαφορές στο κόστος εργασίας και στους μισθούς αποτελούν πλέον κίνητρα την απόσπαση των εργαζομένων.

Τα κενά στη σημερινή νομοθεσία έχουν οδηγήσει σε καταχρηστικές και δόλιες πρακτικές  που εκμεταλλεύονται τους αποσπασμένους.

Η μεταρρύθμιση

Στόχος των νέων κανόνων είναι η διασφάλιση ότι οι αποσπασμένοι θα αντιμετωπίζονται με τους ίδιους όρους που αντιμετωπίζονται και οι τοπικοί εργαζόμενοι στο ζήτημα της αμοιβής (συμπεριλαμβανομένων των επιδομάτων), δηλαδή σύμφωνα με την αρχή της «ίσης αμοιβής για ίση εργασία στον ίδιο τόπο».

«Είναι απαραίτητη η ανανέωση της οδηγίας για τους αποσπασμένους εργαζομένους: σήμερα έχουμε την ευκαιρία να βάλουμε τα θεμέλια για μια κοινωνική Ευρώπη. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια καθοριστική επιλογή: είτε να προχωρήσουμε σε εθνικές διαιρέσεις είτε να επιδείξουμε πολιτική ενότητα», λέει η μια εκ των δύο εισηγητριών της έκθεσης του ΕΚ, Elisabeth Morin-Chartier (ΕΛΚ, Γαλλία)

Ενώ, η επίσης εισηγήτρια της έκθεσης Agnes Jongerius (Σοσιαλιστές, Ολλανδία), δηλώνει ότι «θα σταματήσουμε τον αγώνα προς τον πάτο στον τομέα της εργασιακής αγοράς στην Ευρώπη. Οι συλλογικές συμβάσεις που ωφελούν και τους τοπικούς εργαζομένους , θα ισχύουν στο μέλλον και για τους αποσπασμένους. Αυτό είναι σημαντικό βήμα για τη δημιουργία κοινωνικής Ευρώπης, που προστατεύει τους εργαζομένους και διασφαλίζει το δίκαιο ανταγωνισμό. Με αυτή την πρόταση καταπολεμούμε την ανισότητα και φροντίζουμε τους εργαζομένους».

Η απόσπαση σε αριθμούς

Από το 2010 μέχρι το 2015, ο αριθμός των αποσπασμένων στην ΕΕ αυξήθηκε κατά 41,3% και έφτασε τα 2.05 εκατομμύρια. Ωστόσο ακόμα και μετά από αυτή την αύξηση οι αποσπασμένοι εργαζόμενοι αντιπροσωπεύουν το 0,9% του συνολικού εργατικού δυναμικού της ΕΕ.

Οι περισσότεροι αποσπασμένοι εργαζόμενοι (85%), αποστέλλονται σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, με τη Γαλλία, τη Γερμανία και το Βέλγιο να απορροφούν το 50% του συνόλου των αποσπασμένων. Οι χώρες με τους περισσότερους αποσπασμένους σε άλλες χώρες είναι η Πολωνία, η Γερμανία και η Γαλλία.

Δείτε το σχετικό γράφημα εδώ.