Υπερχρεωμένα νοικοκυριά: Αναστολή αναγκαστικής εκτέλεσης (ΕιρΧαλανδρίου 15/2021)

Δεκτή έγινε από το Ειρηνοδικείο Χαλανδρίου αίτηση αναστολής αναγκαστικής εκτέλεσης κατ’ άρθρο 6 παρ. 5 του Ν. 3869/2010 (ΕιρΧαλ 15/2021).

Αναστολή της εκτελεστικής διαδικασίας βάσει του άρθρου 6 παρ. 5 του Ν. 3869/2010 μπορεί να διαταχθεί από το αρμόδιο δικαστήριο, εφόσον αυτό πιθανολογεί αφενός την ευδοκίμηση της κύριας αίτησης και αφετέρου την πρόκληση ουσιώδους βλάβης στα συμφέροντα του αιτούντος. Η εν λόγω αίτηση στρέφεται μόνο κατά των πιστωτών εκείνων, που έχουν ξεκινήσει διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης. Συνεπώς, δεν νομιμοποιούνται παθητικά άλλοι πιστωτές, που δεν έχουν θέσει σε κίνηση την αναγκαστική εκτέλεση. Ωστόσο, σε περίπτωση χορήγησης αναστολής, η απαγόρευση διάθεσης περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη ισχύει erga omnes.

Εν προκειμένω, η αιτούσα, κατόπιν απόρριψης από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο της αίτησής της για υπαγωγή στις ευεργετικές διατάξεις του Ν. 3869/2010, κατά της οποίας άσκησε έφεση, επικαλούμενη την ευδοκίμηση της έφεσης αυτής και την πρόκληση ουσιώδους βλάβης στα συμφέροντά της, ζήτησε να διαταχθεί η διατήρηση της νομικής και πραγματικής κατάστασης της περιουσίας της και να ανασταλεί κάθε πράξη εκτέλεσης και, συγκεκριμένα ο πλειστηριασμός της κύριας κατοικίας της, έως την έκδοση απόφασης επί της ως άνω έφεσής της.

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την αίτηση υπαγωγής της στις ευεργετικές διατάξεις του Ν. 3869/2010 ως ουσιαστικά αβάσιμη, καθώς έκρινε ότι η αιτούσα είχε εμπορική ιδιότητα λόγω της συμμετοχής της σε Α.Ε. και της παροχής εγγύησης υπέρ της τελευταίας.  Ως εκ τούτου, διέθετε πτωχευτική ικανότητα και δεν μπορούσε να υπαχθεί στις διατάξεις του Νόμου.

Το Ειρηνοδικείο αρχικά έκρινε κατά πιθανολόγηση ότι, δια των επίδικων πράξεων εκτέλεσης, κινδυνεύει η κύρια και μοναδική κατοικία της αιτούσας, η οποία είναι ήδη προσημειωμένη προς εξασφάλιση απαίτησης της πρώτης των καθ' ων.

Περαιτέρω, έκρινε ότι η αιτούσα συμβλήθηκε πράγματι ως εγγυήτρια σε πρόγραμμα ομολογιακού δανείου, ωστόσο από την παροχή αυτή εγγυήσεως δεν απέκτησε την εμπορική ιδιότητα. Και τούτο, διότι δεν αποδείχθηκε ότι η παροχή εγγυήσεων υπέρ της ανώνυμης εταιρείας, της οποίας ήταν μέτοχος, έγινε στο πλαίσιο εκμετάλλευσης της όποιας πίστης παρείχε το όνομα της, δεδομένου ότι η ίδια είναι δημόσια υπάλληλος και δεν δραστηριοποιείται στο εν λόγω τομέα, ούτε έχει αξιόλογη ακίνητη περιουσία, πέραν της κύριας κατοικίας της.

Επιπλέον, η συμμετοχή της αιτούσας στην ανώνυμη εταιρεία κρίθηκε πως δεν της προσδίδει από μόνη της την εμπορική ιδιότητα, δεδομένου ότι κατείχε μόνο το 1/3 του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου και δεν πιθανολογήθηκε ότι η εξακολούθηση της εταιρείας εξαρτιόταν από την συμμετοχή της αιτούσας σε αυτήν.

Απόσπασμα απόφασης

Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα συμβλήθηκε ως εγγυήτρια στο από πρόγραμμα ομολογιακού δανείου (αριθμός …. και των πρόσθετων πράξεων αυτού, το οποίο εξέδωσε η εταιρεία με την επωνυμία ... της οποίας μέτοχος ήταν η αιτούσα, με χρηματοδότηση από την τραπεζική εταιρεία ….. , δυνάμει της από  … σύμβασης η πρώτη καθ' ης τραπεζική εταιρεία. Από την άνω παροχή εγγυήσεως πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα δεν απέκτησε την εμπορική ιδιότητα, διότι δεν αποδεικνύεται ότι η παροχή εγγυήσεων υπέρ της άνω ανώνυμης εταιρείας, της οποίας ήταν μέτοχος, έγινε στο πλαίσιο εκμετάλλευσης της όποιας πίστης παρείχε το όνομα της, δεδομένου ότι η ίδια είναι δημόσια υπάλληλος και δεν δραστηριοποιείται στο εν λόγω τομέα, ούτε έχει αξιόλογη ακίνητη περιουσία, πέραν της άνω κύριας κατοικίας της. Εξάλλου δεν ήταν διαχειρίστρια ή νόμιμη εκπρόσωπος της εταιρείας, ούτε υποθηκεύτηκε η άνω κύρια κατοικία της για τη λήψη του εν λόγω ομολογιακού δανείου, αλλά ακίνητη περιουσία που διέθετε η εταιρεία ...». Δεν πιθανολογήθηκε ότι η παροχή εγγυήσεων εκ μέρους της αιτούσας γινόταν κατά σύνηθες επάγγελμα, με σκοπό βιοπορισμού της και ως εκ τούτου, η παροχή της άνω εγγύησης δεν της προσδίδει, με την έννοια του άρθρου 1 του Εμπορικού Νόμου, την ιδιότητα του εμπόρου και ως εκ τούτου την πτωχευτική ικανότητα, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα ανωτέρω στη μείζονα πρόταση της παρούσας. Εξάλλου, η συμμετοχή της αιτούσας στην άνω ανώνυμη εταιρεία δεν της προσδίδει από μόνη της την εμπορική ιδιότητα, δεδομένου ότι κατείχε μόνο το 1/3 του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου και δεν πιθανολογήθηκε ότι η εξακολούθηση της άνω εταιρείας εξαρτιόταν από την συμμετοχή της αιτούσας σε αυτήν, κατά τα διαλαμβανόμενα ανωτέρω στη μείζονα πρόταση της παρούσας. Επομένως, πιθανολογείται ότι η αιτούσα πληροί τις προϋποθέσεις υπαγωγής της στις διατάξεις του Ν. 3869/2010 και ως εκ τούτου πιθανολογείται και η ευδοκίμηση της έφεσης της κατά της με αριθμό οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου. Τέλος από τα ανωτέρω πιθανολογήθηκε ότι σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης η αιτούσα θα υποστεί ουσιώδη βλάβη σε σχέση με τους επιδιωκόμενους με την αίτηση του άρθρου 4 Ν. 3869/2010 σκοπούς, διότι δεομένου ότι αντικείμενο της εν λόγω εκτέλεσης είναι το δικαίωμα της κυριότητας του ακινήτου που θέλει να διασώσει ως κύρια κατοικία της, θα ματαιωθεί η επιδιωκόμενη από την αιτούσα εξαίρεση από την εκποίηση του παραπάνω ακινήτου.

Κατόπιν των ανωτέρω, η υπό κρίση αίτηση πρέπει κατά το μέρος που κρίθηκε παραδεκτή και νόμιμη, να γίνει δεκτή ως κατ' ουσίαν βάσιμη και να ανασταλεί η αναγκαστική εκτέλεση που επισπεύδεται από τους πρώτη και έβδομη των καθ' ων μέχρι τη συζήτηση της από 29-10-2019 με …………  έφεση της αιτούσας κατά της με αριθμό απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά της δικάσιμο της 20ης-01-2023 και υπό τον όρο να συζητηθεί αυτή κατά την ορισθείσα δικάσιμο, κατά τα αναφερόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Παράβολο ανακοπής ερημοδικίας δεν θα ορισθεί, διότι η απόφαση δεν προσβάλλεται με ανακοπή ερημοδικίας (άρθρο 699 Κ.Πολ.Δ.) Τέλος, δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 6 Ν. 3869/2010, που βρίσκει εν προκειμένω εφαρμογής (ΜονΠρωτΑθ 1942/2020, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜονΠρωτρΒολ 469/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρωτΑΘ 1949/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο dsanet.gr.