Αργίες στην Ελλάδα

Οι αργίες στη χώρα μας καθορίζονται από τον νόμο 1157/1981, η απαρίθμησή τους όμως δεν είναι εξαντλητική. Κριτήριο για την ύπαρξη αργίας αποτελεί η μη διεξαγωγή συναλλαγών γενικά, συνεπώς οι ειδικές αργίες για συγκεκριμένα επαγγέλματα ή υπηρεσίες δε συμπεριλαμβάνονται.

Η αργία μπορεί να έχει εθνικό, θρησκευτικό ή άλλο χαρακτήρα, ακόμα και τοπικού ή μη μόνιμου. Ως εξαιρετέες ημέρες θεωρούνται οι αργίες των δημοσίων υπηρεσιών. Οι αργίες χωρίζονται σε υποχρεωτικές, όπου η απασχόληση των μισθωτών εργαζομένων απαγορεύεται, και κατ’ έθιμο, όπου η απασχόληση ή μη των μισθωτών έγκειται στην κρίση του εργοδότη.

Υποχρεωτικές μέρες αργίας είναι:

α) η 25η Μαρτίου (εθνική γιορτή),

β) η 28η Οκτωβρίου (εθνική γιορτή),

γ) η Δευτέρα του Πάσχα

δ) η 15η Αυγούστου (Κοίμηση Θεοτόκου),

ε) η 25η Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα)

στ) η 26η Δεκεμβρίου (βλ. Υπουργική Απόφαση 59635/1063/13.12.2017),

ζ) η 1η Μαΐου (εργατική πρωτομαγιά),

Κατ’ έθιμο αργίες είναι:

α) η 1η Ιανουαρίου (πρωτοχρονιά),

β) η 6η Ιανουαρίου (Θεοφάνεια),

γ) η Μεγάλη Παρασκευή (εκτός των καταστημάτων),

δ) η Καθαρά Δευτέρα,

ε) το Μεγάλο Σάββατο,

στ) η 26η Δεκεμβρίου (δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων),

ζ) του Αγίου Πνεύματος (κινητή γιορτή)

Μέχρι πρόσφατα αργία θεωρούνταν υποχρεωτικά και όλες οι Κυριακές του χρόνου, όμως με το νέο νόμο 4177/2013, η κατάσταση αυτή άλλαξε.