Συγγενικά δικαιώματα

Παράλληλα με το δημιουργό κάθε αντικειμένου πνευματικής ιδιοκτησίας, δημιουργείται ένα πλέγμα προστασίας και άλλων φορέων, ανάλογα με τη φύση του έργου, οι οποίοι συνίστανται σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που συμβάλλουν στην εκτέλεση, τη δημοσίευση, τη διάδοση ή την παραγωγή του υπό προστασία έργου.

Ο νόμος που διέπει το δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ν. 2121/1993) αφιερώνει διακριτές, ρητές διατάξεις για κάθε στέλεχος ξεχωριστά, αναγνωρίζοντας παράλληλα τα λεγόμενα «συγγενικά δικαιώματα». Συνεπώς, υποκείμενα συγγενικών δικαιωμάτων είναι ο ερμηνευτής, ο παραγωγός των φορέων ήχου ή εικόνας, ο εκπέμπων σταθμός, ο εκάστοτε εκδότης, ο δημοσιεύων αδημοσίευτα έργα δημιουργών που δεν βρίσκονται εν ζωή, ο κατασκευαστής βάσεων δεδομένων.

Η συνήθης διάρκεια προστασίας των συγγενικών δικαιωμάτων ανέρχεται κατά μέσο όρο σε πενήντα έτη μετά την πραγματοποίηση της σχετικής πράξης ερμηνείας, δημοσίευσης ή εκπομπής του έργου που προστατεύεται ενώ σε κάθε περίπτωση ορίζεται ρητά το γεγονός που συντελεί στην έναρξη της προστασίας.