Αποσαφήνιση του τρόπου παραδεκτής προσκόμισης στοιχείων για την απόδειξη του εννόμου συμφέροντος

Κατά την έννοια των άρθρων 33, 25 και 40 του π.δ. 18/1989, σε συνδυασμό με το άρθρο 237 ΚΠολΔ, ο ασκών αίτηση ακυρώσεως οφείλει, επί ποινή απαραδέκτου της αίτησής του, να επικαλεσθεί και να προσκομίσει με δικόγραφο, συγκεκριμένα δε, με το εισαγωγικό δικόγραφο, με δικόγραφο προσθέτων λόγων ή με υπόμνημα που κατατίθεται έξι πλήρεις ημέρες πριν από τη συζήτηση (ώστε, με βάση την αρχή της αντιμωλίας, να χορηγείται και στον αντίδικο επαρκής δυνατότητα ελέγχου και αντίκρουσης), τα στοιχεία που αποδεικνύουν την ιδιότητα (λ.χ. του κυρίου ακινήτου) στην οποία στηρίζει το έννομο συμφέρον του, εφόσον βέβαια η ιδιότητα αυτή δεν προκύπτει από το διοικητικό φάκελο της υπόθεσης.

Εξάλλου, ο διάδικος πρέπει να επικαλείται τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία κατά τρόπο ειδικό και ορισμένο, η δε επίκληση και προσκόμιση τέτοιων αποδεικτικών στοιχείων με υπόμνημα είναι απαράδεκτη, αν το υπόμνημα υπογράφεται όχι από δικηγόρο αλλά από τον διάδικο ή αν δεν κατατεθεί σχετικό γραμμάτιο καταβολής εισφορών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 61 του ν. 4194/2013. 

Εν προκειμένω, ενόψει του ότι ο αντίστοιχος περιορισμός του δικαιώματος των αιτούντων για παροχή ένδικης προστασίας δεν προέκυπτε με σαφήνεια από τις παραπάνω διατάξεις του π.δ. 18/1989, όπως έχουν εφαρμοσθεί από το Δικαστήριο, η κρινόμενη αίτηση δεν απορρίπτεται ως απαράδεκτη, λόγω παράλειψής τους για τεκμηρίωση του εννόμου συμφέροντός τους, αλλά λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο τα στοιχεία που προσκομίσθηκαν κατά παράβαση των ανωτέρω κανόνων (με απλή αίτηση ή με υπόμνημα που υποβλήθηκε την προτεραία της συζήτησης ή με υπόμνημα που υπογράφεται από διάδικο και για τον οποίο δεν κατατέθηκε γραμμάτιο καταβολής εισφορών).