Καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις συνθήκες κράτησης στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα

Ομόφωνα καταδίκασε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου την Ελλάδα στην υπόθεση Sakir κατά Ελλάδας για παραβίαση του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) και του άρθρου 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής) της Ε.Σ.Δ.Α., για τις συνθήκες κράτησης του κ. Sakir στο αστυνομικό τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα.

Παράλληλα, το Δικαστήριο βασιζόμενο στο γενικό πλαίσιο της υπόθεσης και σε εκθέσεις διεθνών ΜΚΟ και εθνικών φορέων, εξέφρασε την ανησυχία του για τα φαινόμενα ρατσιστικής βίας στο κέντρο της Αθήνας και, ειδικότερα, στην περιοχή του Άγιου Παντελεήμονα, επισημαίνοντας την ύπαρξη σοβαρών παραλείψεων εκ μέρους της αστυνομίας στη διερεύνησή τους αλλά και τη σύνδεση μεταξύ τους.

Το ιστορικό

Τον Αύγουστο του 2009 ο κ. Sakir, υπήκοος Αφγανιστάν, δέχθηκε επίθεση από μια ομάδα κουκουλοφόρων, ντυμένων στα μαύρα και οπλισμένων με μαχαίρια και μεταλλικούς λοστούς, τα οποία τον μαχαίρωσαν και τον τραυμάτισαν σοβαρά.

Ο Α.S., συμπατριώτης του θύματος, που ήταν παρόν στη σκηνή, ειδοποίησε την αστυνομία και ο κ. Sakir μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ενώ στη συνέχεια αναγνώρισε δύο άτομα ως τους κύριους δράστες, αλλά απέσυρε την κατάθεσή του μερικές ώρες αργότερα.

Στη συνέχεια ασκήθηκε εναντίον του A.S. ποινική δίωξη για παράνομη είσοδο στην Ελλάδα, ψευδορκία και ψευδείς δηλώσεις στις αρχές, ενώ κατατέθηκε έγκληση εις βάρος του από τα δύο άτομα που αναγνώρισε για δυσφήμιση από τα άτομα που είχε αναγνωρίσει.

Ενόψει της ποινικής δίωξης, ο A.S. υποστήριξε ότι η αρχική του κατάθεση δεν ήταν ψευδής και έτσι άρθηκε η ποινική δίωξη για ψευδορκία και δυσφήμιση, ενώ το ποινικό δικαστήριο τον αθώωσε για την κατηγορία ψευδούς δήλωσης στις δημόσιες αρχές, εντούτοις, η προκαταρκτική εξέταση ολοκληρώθηκε το 2012, όταν η εισαγγελία έκρινε ότι οι δράστες παρέμειναν άγνωστοι.

Ο Rafi Sakir, κατόπιν τετραήμερης νοσηλείας, τέθηκε υπό κράτηση στο ΑΤ του Αγ. Παντελεήμονα και εκδόθηκε η διαταγή απέλασής του.

Το θύμα κατέθεσε αίτημα ασύλου τον Δεκέμβριο του 2009 και αιτήθηκε την άρση της απέλασής του και της κράτησής του λόγω της ακατάλληλης ιατρικής φροντίδας των τραυμάτων του στο ΑΤ και παρά τις ειδικές οδηγίες των ιατρών που τον είχαν φροντίσει στο νοσοκομείο, ενώ κατήγγειλε ότι δεν του ζητήθηκε από της αστυνομία να «αναγνωρίσει» τους δράστες που είχαν υποδειχτεί από τον αυτόπτη μάρτυρα.

Παρόλα αυτά δεν υπήρξε απάντηση στα αιτήματά του και αφέθηκε ελεύθερος το Σεπτέμβριο του 2009 με διαταγή να εγκαταλείψει την Ελλάδα εντός 30 ημερών.

Η απόφαση του Δικαστηρίου

Όσον αφορά τις συνθήκες κράτησης, το Δικαστήριο αναφέρθηκε στο συνωστισμό που υπάρχει στο αστυνομικό τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα και στην ακατάλληλη φύση των εγκαταστάσεων και στο ότι η αστυνομία παρέλειψε να εξακριβώσει από το νοσοκομείο το αν η κατάσταση της υγείας του κ. Sakir του επέτρεπε να βρίσκεται σε κράτηση.

Ο κ. Sakir δεν έλαβε την κατάλληλη φροντίδα, καθώς δεν μπορούσε να κάνει μπάνιο ή να φροντίσει τις πληγές του, φορούσε τα ίδια αιματοβαμμένα ρούχα χωρίς οι αρχές να του προσφέρουν καθαρά ρούχα κατά την κράτησή του, ενώ, παρά τις συγκεκριμένες οδηγίες των γιατρών, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για εξετάσεις μόνο μια μέρα πριν την απελευθέρωσή του.

Γι’ αυτό το λόγο το δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3, ενώ, δεδομένου ότι δεν υπήρχε κανένα διαθέσιμο αποτελεσματικό μέσο για να μπορέσει να διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες κράτησης του το Δικαστήριο διαπίστωσε και παραβίαση του άρθρου 13.

Παράλληλα, το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε και παραβίαση του άρθρου 3, αναφορικά με τη διεξαγωγή της έρευνας κατόπιν της επίθεσης, αφού διαπίστωσε ότι υπήρξαν αδυναμίες σε σχέση με τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων, ελλείψεις στην εξέταση μαρτύρων και ότι δεν έγινε καμία ερώτηση στον κ. Sakir κατά τη διάρκεια της κράτησης του για τη διερεύνηση του εγκλήματος, ούτε καν πρόσκληση για ταυτοποίηση των δραστών.

Η απόφαση είναι διαθέσιμη μόνο στη γαλλική γλώσσα, εδώ.