logo-print

Αστική ευθύνη Δημοσίου για θάνατο αλλοδαπού σε Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΔΕφΑθ 998/2023)

Απόρριψη αντίθετων εφέσεων: Στοιχειοθετείται ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου - Εύλογα και εναρμονιζόμενα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και την αρχή της αναλογικότητας τα ποσά που επιδικάστηκαν

24/04/2024

25/04/2024

Η επένδυση σε τίτλους ή τραπεζική κατάθεση με σκοπό την απόκτηση άδειας διαμονής στην Ελλάδα (Golden Visa)

ΣΠΗΛΙΟΣ ΜΟΥΖΟΥΛΑΣ

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Η επένδυση σε τίτλους ή τραπεζική κατάθεση με σκοπό την απόκτηση άδειας διαμονής στην Ελλάδα (Golden Visa)

ΣΠΗΛΙΟΣ ΜΟΥΖΟΥΛΑΣ

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών επικύρωσε την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, με την οποία αναγνωρίσθηκε η υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει στους ενάγοντες χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο οικείου τους, κατά την παραμονή του στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στη Μόρια της Λέσβου (ΔΕφΑθ 998/2023).

Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, κατά το ένδικο χρόνο, ο θανών συγγενής των εκκαλούντων – εφεσιβλήτων δεν τελούσε υπό κράτηση, ήταν υπήκοος τρίτης χώρας και είχε εκφράσει την επιθυμία να αιτηθεί διεθνή προστασία, γεγονός, όμως, που δεν αναιρεί τις υποχρεώσεις που υπείχαν οι αρχές της Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης περί παροχής υλικών συνθηκών.

Περαιτέρω, το δικαστήριο έκρινε ότι οι υλικές συνθήκες που παρασχέθηκαν στον θανόντα (σκηνή καλοκαιρινού τύπου εκτός των κύριων εγκαταστάσεων του Κ.Υ.Τ. σε συνθήκες δριμύτατου ψύχους) ισοδυναμούσαν με περιέλευση αυτού σε συνθήκες έσχατης υλικής στέρησης.

Επεσήμανε, επίσης, ότι παρότι δεν αποδείχθηκε ότι τα όργανα του Ελληνικού Δημοσίου ενθάρρυναν τους μετανάστες στη χρήση αυτοσχέδιων πυρών, πλην, όμως, από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι οι αρμόδιες αρχές του Κ.Υ.Τ. της Λέσβου έλαβαν τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να εξαλείψουν την πρακτική αυτή.

Τέλος, το δικαστήριο έκρινε ότι ο θανών συνετέλεσε στο θάνατό του συμμετέχοντας στην πρακτική του ανάμματος αυτοσχέδιων πυρών προς αντιμετώπιση των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών, η συμπεριφορά του, όμως, αυτή δεν διέκοψε την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ των παραλείψεων του Ελληνικού Δημοσίου και του θανάτου του, ενώ αβάσιμος τυγχάνει ο ισχυρισμός του Ελληνικού Δημοσίου περί ανωτέρας βίας.

Συνεπώς, κατά την κρίση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, στοιχειοθετείται ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου για το θάνατο του συγγενούς των εφεσιβλήτων – εκκαλούντων, ενώ παρίστανται εύλογα και εναρμονιζόμενα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και την αρχή της αναλογικότητας τα ποσά που επιδικάστηκαν με την εκκαλούμενη.

Δείτε την περίληψη της απόφασης στο adjustice.gr

Διαβάστε επίσης: Αστική ευθύνη για θάνατο Σύριου διαμένοντα στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στη Μόρια της Λέσβου (ΔΠΑ 6341/2021)

Η διακριτική εξουσία του δικαστηρίου στη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων ΕΠολΔ 31
Tα πρόδηλα σφάλματα στο κτηματολογικό δίκαιο Βιβλιοθήκη Δικαίου Κτηματολογίου Νο 20

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ - ΔΗΜΗΤΡΑΣ