ΕΔΔΑ: Καταδίκη της Ελλάδας για την έλλειψη δυνατότητας προσφυγής αλλοδαπών κατά αποφάσεων για την απέλασή τους

Την καταδίκη της Ελλάδας για τη στέρηση της δυνατότητας από αλλοδαπούς να προσφύγουν κατά των αποφάσεων που διέταξαν την απέλασή τους αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Η υπόθεση αφορούσε τους όρους κράτησης των προσφέυγοντων στο κέντρο κράτησης στο νησί της Χίου, καθώς και ζητήματα σχετικά με τη νομιμότητα της κράτησής τους, το δικαστικό έλεγχο της απόφασης και τις πληροφορίες που τους παρασχέσθηκαν.

Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, οι προσφεύγοντες - Αφγανοί υπήκοοι κατέφθασαν στην Χίο με τις οικογένειές τους, όπου συνελήφθησαν και τοποθετήθηκαν στο κέντρο της Βιάλ, στο οποίο λάμβανε χώρα η αναγνώριση, ταυτοποίηση και καταχώρηση των μεταναστών.

Την ίδια μέρα ο επικεφαλής της αστυνομίας διέταξε την κράτησή τους, ενώ λίγες μέρες αργότερα διέταξε την απέλαση και την παράταση της κράτησής τους, εν αναμονή της απέλασης, για μέγιστη περίοδο έξι μηνών.

Οι σχετικές αποφάσεις, οι οποίες είχαν συνταχθεί στα ελληνικά, επιδόθηκαν στους προσφεύγοντες την ίδια ημέρα, δεν τους παρασχέθηκε πρόσβαση σε δικηγόρο, ενώ τους χορηγήθηκε φυλλάδιο, επίσης στα ελληνικά, στο οποίο αναφερόταν ότι μπορούσαν να προσφύγουν σε διοικητικό δικαστήριο κατά της απόφασης απέλασης, χωρίς να διευκρινίζεται σε ποιο.

Στις 4 Απριλίου 2016, οι προσφεύγοντες δήλωσαν την πρόθεσή τους να υποβάλουν αίτηση ασύλου και λίγες μέρες αργότερα οι αστυνομικές αρχές αποφάσισαν να αναστείλουν την απέλαση των προσφευγόντων μέχρι την ημερομηνία εξέτασης των αιτήσεων.

Οι προσφεύγοντες έλαβαν έγγραφα με ισχύ προσωρινώn πιστοποιητικών εγγραφής και άρθηκε η απόφαση απαγόρευσης να εγκαταλείψουν τη Χίο.

Η απόφαση του ΕΔΔΑ

Ενόψει των περιστάσεων, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι προσφεύγοντες δεν είχαν πρόσβαση σε ένδικα μέσα για την αμφισβήτηση των αποφάσεων που διέτασσαν την απέλαση τους και την παράταση της κράτησής τους.

Οι αιτούντες ήταν υπήκοοι του Αφγανιστάν που αντιλαμβάνονταν μόνο Φαρσί και δεν είχαν δικηγόρους για να τους βοηθήσουν, ενώ τα έγγραφα που τους είχαν δοθεί από τις αρχές είχαν συνταχθεί στα ελληνικά και δεν διευκρίνιζαν ποιο είναι το αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο.

Όπως και στην περίπτωση της υπόθεσης J.R. και άλλοι κατά Ελλάδας (αριθ. 22696/16), το Δικαστήριο έκρινε ότι, η κράτηση ήταν νόμιμη και το κατώτατο όριο σοβαρότητας για να χαρακτηριστεί απάνθρωπη ή εξευτελιστική η μεταχείρισή τους δεν είχε επιτευχθεί.

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα για την παραβίαση του άρθρου 5 § 4 της ΕΣΔΑ (δικαίωμα λήψης ταχείας απόφασης σχετικά με τη νομιμότητα της κράτησης).

Δείτε αναλυτικά την απόφαση