H Marine Le Pen οφείλει να επιστρέψει 300.000 ευρώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Επιμέλεια: Γεώργιος Π. Κανέλλος

Με την απόφασή του που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, 19-06-2018,  το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΓΔΕΕ) επικυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την οποία υποχρεωνόταν η ευρωβουλευτής Marine Le Pen να επιστρέψει ποσό σχεδόν 300.000 ευρώ που της είχε καταβληθεί για την απασχόληση κοινοβουλευτικής βοηθού, για τον λόγο ότι δεν απέδειξε ότι η βοηθός αυτή εργαζόταν πράγματι.

Ειδικότερα, το ΓΔΕΕ απέρριψε την ασκηθείσα προσφυγή ακυρώσεως της Marine Le Pen κατά της ως άνω απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μην κάνοντας δεκτό κανέναν από τους δώδεκα λόγους της.

Ιστορικό της υπόθεσης

Η Marion (Marine) Le Pen διατέλεσε βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 2009 έως το 2017. Με απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου 2016, το Κοινοβούλιο έκρινε ότι, για το χρονικό διάστημα από τον Δεκέμβριο του 2010 έως τον Φεβρουάριο του 2016, ποσό ύψους 298.497,87 ευρώ είχε καταβληθεί αχρεωστήτως στην M. Le Pen στο πλαίσιο της βουλευτικής επικουρίας και θα έπρεπε να επιστραφεί. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στις πληρωμές που κατέβαλε το Κοινοβούλιο για μία συνεργάτιδα που είχε προσλάβει η M. Le Pen ως τοπική κοινοβουλευτική βοηθό για το χρονικό διάστημα από το 2010 έως το 2016. Το Κοινοβούλιο προσάπτει στη M. Le Pen ότι δεν απέδειξε ότι η τοπική βοηθός άσκησε εξαρτημένη εργασία η οποία να συνδέεται πραγματικά, άμεσα και αποκλειστικά με τα καθήκοντα της ευρωβουλευτού.

Με την από 17-03-2017 ασκηθείσα προσφυγή της η M. Le Pen ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε εις βάρος της το Κοινοβούλιο.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου

Με την απόφασή του αυτή, το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει την προσφυγή της M. Le Pen και επικυρώνει την απόφαση του Κοινοβουλίου περί ανακτήσεως του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.

Το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει το σύνολο των επιχειρημάτων της M. Le Pen. Ειδικότερα, κρίνει τα εξής:

• ο Γενικός Γραμματέας του Κοινοβουλίου είναι αρμόδιος να εκδίδει αποφάσεις περί ανακτήσεως αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών στο πλαίσιο των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·
• η δυνατότητα του Κοινοβουλίου να αποφασίζει την ανάκτηση ποσών που καταβλήθηκαν αχρεωστήτως ως αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας δεν θίγει την ανεξαρτησία των ευρωβουλευτών·
• στη M. Le Pen παρασχέθηκε προσηκόντως η δυνατότητα να προβάλει την άποψή της, οπότε δεν υπήρξε προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας·
• απόκειται σαφώς στους ευρωβουλευτές και όχι στο Κοινοβούλιο να αποδεικνύουν ότι τα εισπραχθέντα από αυτούς ποσά χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να καλυφθούν οι δαπάνες στις οποίες πράγματι υποβλήθηκαν οι ευρωβουλευτές και οι οποίες οφείλονται πλήρως και αποκλειστικώς στην πρόσληψη και απασχόληση των βοηθών τους·
• η M. Le Pen δεν κατόρθωσε να αποδείξει ότι η βοηθός της εκτελούσε πράγματι καθήκοντα για λογαριασμό της. Πράγματι, η προσφεύγουσα δεν απέδειξε κάποια δραστηριότητα της κοινοβουλευτικής βοηθού στο πλαίσιο της βουλευτικής επικουρίας, κάτι το οποίο παραδέχθηκε κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση. Ειδικότερα, η M. Le Pen δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο προς απόδειξη της υπάρξεως άμεσης επικουρίας παρεχομένης από την κοινοβουλευτική βοηθό της εντός των εγκαταστάσεων του Κοινοβουλίου, καθόσον δεν αρκεί προς τούτο απλώς και μόνον η, προβαλλόμενη, πλην όμως όχι και αποδεδειγμένη, παρουσία της βοηθού στις εγκαταστάσεις του Κοινοβουλίου (εξάλλου, το Κοινοβούλιο επισήμανε κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση ότι δεν ήταν δυνατή η είσοδος κοινοβουλευτικού βοηθού στις εγκαταστάσεις του Κοινοβουλίου μέσω της εισόδου που προορίζεται για αποκλειστική χρήση των βουλευτών). Επιπλέον, μολονότι η M. Le Pen διατείνεται ότι η κοινοβουλευτική βοηθός της είχε επίσημη και πραγματική κατοικία εντός της κατοικίας ενός φίλου της στις Βρυξέλλες, τούτο αποτελεί απλώς ισχυρισμό, καθόσον η προσφεύγουσα δεν προβάλλει κανένα στοιχείο δυνάμενο να τεκμηριώσει τις αιτιάσεις της·
• η M. Le Pen δεν υπέστη μεταχείριση ενέχουσα δυσμενή διάκριση και μεροληψία, δεδομένου ότι δεν προέβαλε κανένα αποδεικτικό στοιχείο από το οποίο μπορεί να συναχθεί ότι το Κοινοβούλιο κίνησε παρόμοιες διαδικασίες, κατά το παρελθόν ή επί του παρόντος, αποκλειστικώς κατά των ευρωβουλευτών του Εθνικού Μετώπου [Front national].

Γίνεται υπόμνηση ότι η προσφυγή ακυρώσεως αποσκοπεί στην ακύρωση πράξεων των θεσμικών οργάνων της Ένωσης που αντιβαίνουν στο δίκαιο της Ένωσης. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, τα κράτη μέλη, τα θεσμικά όργανα της Ένωσης και οι ιδιώτες μπορούν να ασκήσουν προσφυγή ακυρώσεως ενώπιον του Δικαστηρίου ή του Γενικού Δικαστηρίου. Αν η προσφυγή είναι βάσιμη, η πράξη ακυρώνεται. Το καθού θεσμικό όργανο της Ένωσης οφείλει να καλύψει το ενδεχόμενο κενό δικαίου που δημιουργεί η ακύρωση της πράξεως.

Το πλήρες κείμενο της αποφάσεως είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα CURIA