Αθέμιτος ανταγωνισμός

Σύμφωνα με το νόμο 146/1914 αθέμιτο ανταγωνισμό αποτελεί μία πράξη που τελείται στο πλαίσιο των εμπορικών, βιομηχανικών ή γεωργικών συναλλαγών προς το σκοπό του ανταγωνισμού, η οποία ωστόσο αντίκειται στα χρηστά ήθη. Προκειμένου να τεθεί θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού θα πρέπει να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις:

α. Nα υφίσταται σχέση ανταγωνισμού,

β. η πράξη να τελείται με πρόθεση ανταγωνισμού,

γ. H πράξη να είναι αντικειμενικά ικανή να επιφέρει τα επιδιωκόμενα με αυτήν αποτελέσματα και

δ. να αντίκειται στα χρηστά ήθη.

Η χαρακτηριστικότερη εμφάνιση αθέμιτου ανταγωνισμού είναι κάθε πράξη που συντελείται με τον σκοπό της εκτόπισης ανταγωνιστών από την αγορά και στη συνέχεια της ανενόχλητης ανάπτυξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Είναι πιθανό, εξαιτίας των πράξεων αυτών να κινδυνεύσει και η υπόσταση ολόκληρου του επιχειρηματικού κλάδου.

Ειδικότερα, στο πλαίσιο του αθέμιτου ανταγωνισμού εντάσσονται πράξεις οι οποίες ενδέχεται να προκαλέσουν σύγχυση στο καταναλωτικό κοινό αναφορικά με μία επιχείρηση, με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες της ή ακόμη και με την επιχειρηματική δραστηριότητα μίας ανταγωνιστικής επιχείρησης. Χαρακτηριστικές και συνήθεις περιπτώσεις είναι η χρήση όμοιου ή παρόμοιου εμπορικού σήματος, συσκευασίας, επωνυμίας, διακριτικού γνωρίσματος ή logo. Μια ακόμα περίπτωση είναι η διάδοση αναληθών ειδήσεων εντός του πλαισίου της αγοράς, με στόχο τη δυσφήμηση μίας ανταγωνιστικής επιχείρησης ή η χρήση από τον παραγωγό ή τον πάροχο παραπλανητικών ή ψευδών ενδείξεων ή ισχυρισμών ικανών να παραπλανήσουν τους καταναλωτές αναφορικά με τις ιδιότητες των προϊόντων που παράγει ή των υπηρεσιών που παρέχει.

Επιπλέον, παρά τον ορισμό που περιορίζεται σε πράξεις εμπορικού περιεχομένου, η νομολογία σήμερα έχει διευρύνει σημαντικά το πλαίσιο ισχύος του αθέμιτου ανταγωνισμού προς την κατεύθυνση οποιασδήποτε επιχειρηματικής δραστηριότητας, ακόμα κι αν αυτή προέρχεται από ελεύθερους επαγγελματίες, ενώ πράξεις αθεμίτου ανταγωνισμού μπορούν να αποτελέσουν και αυτές εκ μέρους του Δημοσίου, όταν δρα εκτός του φάσματος της κυριαρχικής του εξουσίας με όρους ιδιωτικού δικαίου.

Στα πλαίσια της προστασίας από τον αθέμιτο ανταγωνισμό, ο πληττόμενος έχει τη δυνατότητα να προστατευθεί, εγείρει αγωγή προκειμένου να αρθεί η προσβολή, να μην επαναληφθεί στο μέλλον και να του καταβληθεί χρηματική αποζημίωση για την αποκατάσταση της οικονομικής του ζημίας, αλλά και για την επανόρθωση της ηθικής του βλάβης. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι η χρήση του νόμου περί αθέμιτου ανταγωνισμού, ειδικά στο πλαίσιο των επιχείρησεών, αποτελεί επικουρική λύση, καθώς τέτοιου είδους αξιώσεις ικανοποιούνται μέσω ειδικότερων διαδικασιών (π.χ. προστασία εμπορικού σήματος, κλπ.)