Συγκέντρωση Illumina-Grail: Αναίρεση της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου από το Δικαστήριο (ΔΕΕ C-611/22P και C-625P)
Το δικαστήριο ακυρώνει τις αποφάσεις με τις οποίες η Επιτροπή έκανε δεκτές τις αιτήσεις των εθνικών αρχών ανταγωνισμού να εξετάσει η ίδια το σχέδιο συγκέντρωσης
Συγκέντρωση Illumina-Grail : το Δικαστήριο αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και ακυρώνει τις αποφάσεις με τις οποίες η Επιτροπή έκανε δεκτές τις αιτήσεις των εθνικών αρχών ανταγωνισμού να εξετάσει η ίδια το σχέδιο συγκέντρωσης
Η Επιτροπή δεν επιτρέπεται να ενθαρρύνει ή να δέχεται την ενώπιόν της παραπομπή, από τις εθνικές αρχές ανταγωνισμού, σχεδίων συγκεντρώσεων στερούμενων ευρωπαϊκής διάστασης, σε περίπτωση που οι αρχές αυτές δεν είναι, βάσει της δικής τους εθνικής νομοθεσίας, αρμόδιες να τα εξετάσουν
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2020, η Grail LLC, αμερικανική εταιρία δραστηριοποιούμενη στον τομέα των εξετάσεων αίματος για την πρώιμη ανίχνευση του καρκίνου, και η Illumina Inc., επίσης αμερικανική εταιρία ειδικευμένη στη γενετική ανάλυση, δημοσιοποίησαν σχέδιο για την απόκτηση του αποκλειστικού ελέγχου της Grail από την Illumina. Δεδομένου ότι η συγκέντρωση δεν είχε ευρωπαϊκή διάσταση, μεταξύ άλλων επειδή η Grail δεν είχε κύκλο εργασιών ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, το σχέδιο συγκέντρωσης δεν κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή. Επιπλέον, δεν κοινοποιήθηκε ούτε στα κράτη μέλη ούτε στα κράτη που είναι συμβαλλόμενα μέρη της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ), διότι δεν υπερέβαινε τα σχετικά εθνικά κατώτατα όρια.
Κατόπιν καταγγελίας που έγινε ενώπιόν της με θέμα τη συγκεκριμένη συγκέντρωση, η Επιτροπή κάλεσε τα κράτη μέλη να της υποβάλουν, κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού για τις συγκεντρώσεις,[1] τυχόν αιτήσεις τους προς εκείνη για να εξετάσει παρά ταύτα το σχέδιο, με την αιτιολογία ότι η συγκέντρωση θα μπορούσε να επηρεάσει το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών και να απειλήσει σημαντικά τον ανταγωνισμό στο εσωτερικό τους. Η Επιτροπή έλαβε σχετική αίτηση από τη γαλλική αρχή ανταγωνισμού, την οποία ζήτησαν να συνυποβάλουν οι αρχές ανταγωνισμού της Ελλάδας, του Βελγίου, της Νορβηγίας, της Ισλανδίας και των Κάτω Χωρών. Με την απόφαση Illumina κατά Επιτροπής,[2] το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της Illumina κατά των αποφάσεων με τις οποίες η Επιτροπή δέχθηκε την κύρια αίτηση και τα αιτήματα συνυποβολής της. Η Illumina και η Grail άσκησαν, η καθεμία χωριστά, αναίρεση κατά της ως άνω αποφάσεως.
Το Δικαστήριο αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και ακυρώνει τις επίδικες αποφάσεις της Επιτροπής.
Κρίνει ότι είναι εσφαλμένο το συμπέρασμα του Γενικού Δικαστηρίου ότι, βάσει γραμματικής, ιστορικής, συστηματικής και τελολογικής ερμηνείας του κανονισμού για τις συγκεντρώσεις, οι εθνικές αρχές ανταγωνισμού πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν από την Επιτροπή να εξετάσει συγκέντρωση η οποία όχι μόνον στερείται ευρωπαϊκής διάστασης αλλά, επιπλέον, δεν εμπίπτει στη δική τους αρμοδιότητα ελέγχου διότι δεν πληροί τα ισχύοντα εθνικά κατώτατα όρια. Ειδικότερα, κακώς το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο κανονισμός αυτός προβλέπει έναν «διορθωτικό μηχανισμό» ο οποίος αποσκοπεί στον αποτελεσματικό έλεγχο όλων των συγκεντρώσεων που έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη διάρθρωση του ανταγωνισμού στην Ένωση.
Κατά το Δικαστήριο, η ερμηνεία του Γενικού Δικαστηρίου μπορεί να διαταράξει την ισορροπία μεταξύ των διαφόρων σκοπών που επιδιώκει ο κανονισμός για τις συγκεντρώσεις. Πιο συγκεκριμένα, το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι τα κατώτατα όρια τα οποία τίθενται ως κριτήριο για το αν μια πράξη συγκέντρωσης πρέπει να κοινοποιηθεί ή όχι αποτελούν σημαντικό εχέγγυο προβλεψιμότητας και ασφάλειας δικαίου για τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις. Αυτές πρέπει να είναι σε θέση να προσδιορίσουν με ευκολία αν η σχεδιαζόμενη συγκέντρωση υπόκειται σε προηγούμενη εξέταση, και σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, από ποια αρχή ανταγωνισμού και υπό ποιες διαδικαστικές απαιτήσεις.
Από το ανακοινωθέν τύπου του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
[1] Άρθρο 22 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων.
[2] Απόφαση της 13ης Ιουλίου 2022, Illumina κατά Επιτροπής, T-227/21 (βλ. και ανακοινωθέν Τύπου αριθ. 123/22).